Peki bu kadar yenilmiş yok edilmiş hayatlar varsa kazanan neredeydi? Onlar zafer çığlıklarını nerede atıyorlardı ağızlarından salyalar akıtarak?
İki mezhebin birbirine karıştırılmasına engel olmak için yetiştirilmiş cengaver ana babalar, fedai kılıklı beyinler acaba hangi milyonlarca seven kalplerin ışığını söndürdüler, hayat bahçelerini hazana çevirdiler?
Ne geçti ellerine? Yitip giden hayatlardan çaldıkları mutluluklardan, birlikte ölmeyi göze alacak kadar çok seven gençlerin toprak olmuş bedenlerinden başka ne kazandılar bu taş kalpli “kalpsizler”?
