Oğuzcan sürekli sevgi sözcükleri söyleyerek beni rahatlatmaya çalışıyordu. Sonra dün gece kendime verdiğim sözü tutarak konuştum.
- Seni her şeyden çok seviyorum. Seni daha önce üzdüysem çok özür dilerim.
Çarpık bir gülümsemeyle konuştu.
- Ben de seni çok seviyorum, her şeyden çok.
Elini tutup konuştum.
- Dün gece uyudun mu?
- Hayır.
- Ben biraz uyudum doğrusu.
Kıkırdadıktan sonra yemeğine geri döndü.
Şu anki mutluluk karışımı üzüntümü anlatamam. Oğuzcan'a kavuştuğum için dünyanın en mutlu insanı olabilirdim ama diğer yaşadıklarım bu cümlemi yarıda kesiyordu. Yemeklerimizi yerken ona dün geceki kaçışımı anlattım. Ege'ye birkaç küfür savurup beni izlemeye başladı. Gergin havayı dağıtmak istercesine konuştum.
- Diyorum ki acaba ben GPS’li bir kolye mi taşısam? Bir şey olduğu zaman yerimi görebilirsin.
- İyi fikirmiş
