Türk aile kültürü ile yetiştirilen çocukların, yaşadığı korkuları, takıntıları, davranış ve düşünceleri, hayalleri, meydana gelen utanç duyguları ile anne babalarını hep haklı, kendilerini ise suçlu ve yetersiz hatta değersiz hissederek büyüyen çocukların, yaşamın ne olduğunu anlamadan “El âlem ne der?” diye yaşamaya çalışarak, ebeveynleri ve toplum tarafından belli edilmeden belirlenmiş sınırlar dâhilinde mutlu olmaları mümkün mü?
İşte tam bu noktadan hareketle kalemini ele alan yazar, eserinde bu detayları özenle açıklarken travmalar konusunda bir ışık tutmak için okuyucusunu bekliyor.
