Bir yaprak gibi savruluyoruz, Kaderin ellerinde… Ve küreklere asıldık İçi hava dolu bir denizde: Ağır metal bir gemiyi, Kaldırıp yüzdürebilme beklentisiyle… Sandık ki yönünü biz verdik! Koştuk koştuk, yetişemedik, Her an değişen kendimize. İçlerine hava dolan, Hava boşaltan ciğerlerimize, Güç yetiremezken; Adanabileceğimizi zannettik: Değiştirmeye! Bazen bir insanı, Bazen bir kararı, Bazen ucu görünen bir yolu; Hatta ki kendimizi bile… Ama yoğurulup harman olacağız, Zamanın o kutlu ellerinde! “El benim elim değil” denecek, Pişeceğiz belki biz de!
Tanıtım Metni
