Okumak mı okumaya çalışmak mı? Ben okuyabilmek dedim çıktım işin içinden. Çok mu okuyorum, evet gereğinden fazla. Hiç okumayanlarla çok daha iyi anlaşıyorum. Hatta yarım asırdan fazla yaşamış birinin yaşı kadar kitaba gözleri değmemişse okumasının zararlı olabileceğini düşünüyorum. Ben okuyorum, mecburum; harfleri tanıdıktan sonra gazetelerin büyük puntolu yazılarını boyun damarımı şişire şişire okumaktan zevk alırdım. Dinlerdi ihtiyarlar okuduğum haberleri ve sevindirirlerdi ceplerindeki kuruşlarla. Sonra evimize gelen aylık Diyanet Çocuk Dergilerini beklerdim tam üç hafta. Okumayanların okumuş gibi davrandıklarını görüp ve en çok da onların “okumanın faziletlerine dair” gevezeliklerine şahit olunca, belki bir katkısı olur diye Okuyabilmek’i hazırladım nitelikli okur olmak isteyenlere. Evet, okuyabilmek bir gayrettir ve kendisine yollar insanı… Okutabilmek mi? Bence, asla…
