Avuçlarında şiir biriktirmiş küçük kız
gece gece çaldı kapısını zamanın
abla! şiirlerim var üç otuz'a satılık
açlığın sancısında titrerken yüreğim
abla şiir almaz mısın
hece hece
belli ki sen insansın
insanımsılara inat
abla şiir almaz mısın
büyümüş de küçülmüş dizelerimi
kör bıçakla açılan kalemle yazdım
imgesi anne gözyaşı/sarhoş narası
doğurgan törelerin savurduğu
izmaritle dağlanan tenin parmak ucu yazıtı
kese kağıdına -toplumcu şamar-
abla şiir almaz mısın
hangi şiir keser burjuvazi sancıyı
ay terk ederken güneşe nöbetini
kursağına lokma girmemişken daha
hangi bülbül öter şen şakrak
kim yazmışsa yalan
inan, abla inan
tinerci uçukların bakışları oynaşırken
metruk mahal
tramvay rayları bölerken hayallerimi
ekmek kokusu ne yanar düşer
ayasofya açmaz mı kapısını
şiir satıcısı kıza
cılız acımalara bulaşmışken nazarlar
kutsal sözler -paylaş- derken
leş kargaları niye üşürür… musallat
abla şiir almaz mısın
anladım ki, bugün de açız
bir şair daha ölürken acından
