Çocukluk, insanın kayıp cenneti gibidir. Muallim Naci için de öyle. Naci, Ömer’in Çocukluğu adlı anılarında, çocukluğunun Saraçhanebaşı Mahallesini; dergâhları, mezarlığı, okuluyla iç içe girmiş mütevekkil İstanbul halkını anlatır. Bu içli çocuğun gözünün önünden babası, annesi, kardeşi, komşuları, okulu bir film şeridi gibi geçer.
Eserde Naci, çocuk ruhunu ve dilini çok güzel yansıtmakta, devrin sosyal hayatına, aile ve komşuluk ilişkilerine, insanların giyim kuşamlarına ve bazı geleneklere dair önemli bilgiler de vermektedir.
Devrine göre Türkçe’ nin en sade ve güzel eserlerinden biri olan Ömer’in Çocukluğu, Naci’nin çocukluğu ve aile hayatına dair bilgiler içeriyor ve yaşadığı yılların çocuk ruhunu yansıtıyor…
