Hüseyin Yurttaş’ın öykülerinin temel niteliklerinden biri, olanca içtenliği, sıcaklığı ve doğallığıyla, yaşamın içindeki insanı ya da insanın içindeki yaşamı anlatmaktır.
Öykülerin, alttan alta görünen ve geniş bir coğrafyayı işaret eden haritası, insan yüzlerinde ve yüzlere yansıyan yaşam izlerinde belirginleşiyor.
Geçmişten bugüne azala azala gelen insani değerler ve değişen kimi değer yargıları, öykü kişilerinin sevgi sarmalı içinde, çarpıcı renklere bürünerek dünyamıza yansıyor. Hüzünle yaşama sevinci, iki yol arkadaşı gibi, birbirinden destek alarak öyküler boyunca yürüyor.
Ömrün Issız Günleri’ndeki öyküler, gerçekliğin yalınlığı, düşlemin zenginliği ve Türkçenin mayhoş tadıyla, keyifli okumalara çağırıyor sizi.
