1920’ler... Fransızların I. Dünya Savaşı’nı kazanmanın coşkusu içinde eğlendikleri, sahnelerde Josephine Baker’ın dans ettiği, Medrano Sirki’nin en parlak zamanlarını yaşadığı yıllar. Fransız burjuvazisinin ve soylularının eğlenip flört ettiği baloların çağı...
Her sene ev sahipliği yaptıkları maskeli baloyla Paris’te kış mevsimini açan Orgel kontu ve genç karısı Mahaut’nun bu seferki heyecanlarının sebebi ise kontun arkadaş çevrelerine yeni dahil ettiği François de Séryeuse’ün baloya ilk kez katılacak olmasıdır. Kontes Mahaut’nun balodan bir gece önce kocasına ve âşığı François’nın annesine kendisine engel olmaları umuduyla itiraf ettiği aşkı, bu aşk üçgenini alışıldık kalıpların dışına taşıyacaktır.
Yirmi yaşında hayata veda eden, Jean Cocteau ve Joseph Kessel’in de hayranı olduğu Fransız edebiyatının harika çocuğu Raymond Radiguet’nin ölümünden sonra yayımlanan bu romanı için en güzel sözü yine Cocteau söylemiş: “Bu psikolojinin romanesk olduğu bir roman.”
