Örgütsel meşruiyet, örgütlerin sürdürülebilirliği noktasında en kritik kavramlardan biridir. Sürekli değişim içindeki toplumsal yaşamda çeşitli değer, inanış, çıkar ve istekler örgütlerin meşru kalmalarını güçleştirebilmektedir. Bununla birlikte örgütlerin yaşamlarını sürdürürken örgütsel faaliyet, uygulama, amaç ve değerlerinin toplumun değer, inanç ve normları ile çatışması veya uyumsuzluk göstermesi ise örgütleri muhtemel bir meşruiyet krizine sürükleyebilmektedir. Örgütler bu krizlere çeşitli strateji, taktik ve araçları kullanmak suretiyle cevap vererek meşruiyet krizinin üstesinden gelmeye ve zarar gören meşruiyetlerini onarmaya çalışmaktadırlar. Diğer yandan örgütlerin karşılaştıkları meşruiyet krizleri örgütsel ölüme kadar gidebilmekte, olası bir meşruiyet kaybı örgütlerin yaşamlarını devam ettirmesini imkânsız kılabilecek durumlara yol açabilmektedir.
Bu noktadan hareketle bu eserin amacı, başta kurumsal kuram olmak üzere kaynak bağımlılığı ve örgütsel ekoloji gibi kuramlar ile örgütsel kimlik, örgütsel itibar ve sosyal paydaş çalışma alanlarını kesen ortak bir kavram olan meşruiyet kavramını bütüncül bir biçimde ele almak, örgütsel meşruiyetin kazanılması, korunması ve sürdürülmesine yönelik stratejileri irdelemek, örgütsel meşruiyet krizi kavramını tanımlayarak örgütlerin kriz sonrasında meşruiyeti onarma veya yeniden kazanma amacıyla hangi strateji, taktik ve araçları kullandıklarını kuramsal bağlamda ortaya koyabilmektir.
Eserin işletme ve yönetim organizasyon literatürüne, meşruiyet ve meşruiyet krizi konularını araştıran sosyoloji, siyaset bilimi, uluslararası ilişkiler ve iletişim gibi alanlarda çalışan araştırmacılara ve konuya ilgi duyan okuyucularına faydalı olması dileğiyle...
