Gittikçe karmaşık bir yapıya bürünen ve sorunlarla oldukça ağırlaşan gündelik hayat, Kur'an'ı konularına göre taksim ederek incelemeyi ve tefsir çalışmalarını bu yolla sürdürmeyi zorunlu kılmaktadır. Bu ihtiyaca rağmen konulu tefsir, metodolojik bir disiplin olarak yeterince ele alınamamıştır. Bu konuda ülkemizin akademik ortamında değişik başlıklar altında yapılan telif ve tercüme eserlerinin sınırlı olduğu da bir gerçektir. Herşeye rağmen bu bağlamda yapılan çalışmalar güven verici birer girişim olarak kabul edilmelidir.
Diğer taraftan konulu tefsir çalışmaları esnasında ortaya çıkan aktüel problemlerin de sürekli olarak farkında olmamız gerekiyor. Acaba üzerinde çalışılan tefsir metodu nasıl bir yönelişe, içeriğe ve kaynaklandırmaya sahip olmalıdır? Acaba bu, her araştırmacının kendi özel tefsir aktivitelerinde deneyebileceği ve hatta sınırlarını belirleyebileceği nev-i şahsına münhasır bir metod mudur; yoksa her araştırıcının, mutlak uymasını zorunlu kılan ortak metodolojik prensiplere sahip midir?
