Kendisinden “duâgû” ve “vâiz” olarak bahseden kimliği meçhul müellif er-Risâletü’n-nizâmiyye fi’d-devleti’l-İslâmiyye [İslâm Devletinde Nizamın Sağlanmasına Dair Risale] başlıklı eserini 1099/1687 yılında tahta çıkan Sultan II. Süleyman’a ithaf etmiştir. Rüşvet, zulüm ve liyakatsizliğin yaygınlaşması başta olmak üzere devletin işleyişindeki bozulmalardan ve bunları düzeltme yollarından bahseden bu risalenin kaynak metin kullanımı ve kavramsal çerçevesi yazarın sûfî-meşreb bir âlim olduğunu göstermektedir.
Bu çalışma Arapça olarak kaleme alınan bu eserin muhtasar bir incelemesi, Türkçe tercümesi ve iki farklı yazma nüshası esas alınarak yapılan tenkitli neşrinden oluşmaktadır.
