Beslemelik kurumu geçmiş yüzyıllardaki feodal tarım düzeni içerisinde hem koruyucu aile sistemi hem de bir emek biçimi olarak işlev görmüştür. Bununla birlikte eskiçağlardan itibaren neredeyse bütün toplumlar içinde bir şekilde yer edinmiş olan bu kurumun önemi ve yaygınlığı günümüzde unutulmuştur. Osmanlı toplumunda, besleme kullanımı öylesine geniş çaplı bir uygulama haline gelmiştir ki, varlıklı ailelerin konaklarında onlarca besleme istihdam edilmiştir. Kurumun yaygınlığı sadece geçmişle de sınırlı değildir. Günümüzde çok az sayıda da olsa, özellikle köylerde beslemelere rastlamak mümkündür. Beslemelerin geçmişteki yaygın kullanımı ve aynı zamanda da günümüzdeki durumları göz önünde bulundurulduğunda, bu kurumun incelenmesi toplumsal tarihimizin çok az bilinen bir yönünü gün ışığına çıkarması açısından ayrı bir önem arz etmektedir. Bu kitap, Osmanlı aile yapısı içerisinde yer alan beslemelik uygulamasına farklı bir bakış açısı sunarak bu alandaki boşluklardan birini doldurmayı amaçlamaktadır. Kitapta, Osmanlı toplumundaki beslemelik sisteminin tarihsel arka planı, hukuksal temelleri ve işleyişi genel hatlarıyla ele alınmaya çalışılmıştır. Ayrıca, özelde ve daha dar anlamda Osmanlı Devleti’ndeki korunmaya muhtaç çocukların yaşamı bir yönüyle gözler önüne serilmiştir.
