Edebiyat ve film disiplinlerinin bir araya gelişi, bu disiplinlerin doğasının bir gereğidir. Juli Zeh’in “Oyun Dürtüsü” adlı romanı ile Gregor Schnitzler’in aynı adla uyarladığı filmin medyalararası bir yaklaşımla incelendiği bu çalışma okura edebiyat ve filmin ortak yöntemlerini, çatıştıkları noktaları göstermektedir. Bu açıdan basit ve anlaşılır bir örnek arayan okur için ideal bir çalışmadır.
Oyun Dürtüsü, genel kabul gören anlamının aksine insanın ilkel dürtüleri arasındadır. Sadece erken yaştaki çocukların, yaratıcılıklarını geliştirmek adına yaptıkları eylemin aksine, yetişkin bireylerin de başvurdukları, hayatın neredeyse her alanına etki eden bir eylem söz konusudur. Homo ludens (Ada, Alev, Smutek) oyun oynar. Bu ve tüm bireylerin neden oyun oynadıklarının cevabı ise insanın yaradılış felsefesinde yatar.
