Bundan yıllar önceydi. Bir köy okuluna atanmış, öğretmenlik yapmaya başlamıştım. Okul köyün öbür ucunda, tek katlı, tek odalı bir yapıydı. Bu tek odalı okulun tek penceresi vardı. İçeriye yeterince ışık girdiği söylenemezdi.
Okula biraz geç atandığımdan öğrenciler öğretmensiz kalmıştı. Ben göreve başlayınca okulu temizledik. Bir iki gün içinde derslere başladık. Toplam otuz iki öğrencim vardı. Bütün sınıflar aynı odada ders yapıyordu.
Öğrencilerle kısa sürede kaynaştık. Beni sevdiler. Bu açıkça anlaşılıyordu.
Bu kitapta Samed Behrengi’nin dört hikâyesi bulunuyor: Pancarcı Çocuk, Feleği Arayan Adam, İki Kedi Duvarda Biri Ak Biri Kara ve Akıllı Keçi. Behrengi bu dört hikâyede yarattığı kahramanlarla çocukları yeni serüvenlere davet ediyor. Onlara büyülü bir gerçekliğin kapılarını aralarken bir yandan da sevgi, dostluk, özgürlük, emek gibi konuları çocukların kalplerine ve zihinlerine yerleştirmeyi amaçlıyor. Çocuklarsa Behrengi’nin yalın ama çarpıcı anlatımından kendilerine önemli hayat dersleri çıkarıyorlar.
