Araştırmacıların dile farklı açılardan yaklaşımları, gramer çalışmalarında farklı türlerin oluşmasına sebep olmuştur. Bu türlerden bilinen en önemli ikisi “buyurucu“ ve “betimleyici“ gramerdir. Buyurucu tür, gramere “doğru” ve “yanlış” gözüyle yaklaşırken betimleyici tür grameri bütün özellikleriyle birlikte resmetmeye çalışır. Aralarındaki bu temel farka rağmen bu iki türün de ortak özelliği, ikisinin de grameri teorik zeminde ele alıyor olmasıdır. Grameri pratik yani insanlar arası iletişime dönük olarak ele alan gramer türü ise pedagojik gramerdir.
Pedagojik gramerde sürecin içinde insan faktörü olduğu için dilbilim dışında başka bazı disiplinler de devreye girmektedir. Bunlardan başlıcaları; psikoloji ve eğitim bilimleridir. Dolayısıyla pedagojik gramer dilbilim, psikoloji ve eğitim bilimlerinin verilerinden faydalanarak bir dilin gramerinin yabancı dil olarak daha iyi nasıl öğretilebileceğini, öğrenilebileceğini ya da kullanılabileceğini araştırır.
İkinci/yabancı dil öğretimi ile ilgili literatürde birçok yaklaşım bulunmakla birlikte pedagojik gramerin çıkış noktası gramerdir. Pedagojik gramer, dil derslerinde gramerin üzerini örten yaklaşımlardan bu yönüyle en baştan ayrılmaktadır ancak pratiğe dönük bir gramer olduğu için bu yaklaşımların bazı tezlerini kullanarak grameri yalnızca sınıfta öğrenilen birtakım teorik bilgiler olmaktan çıkarıp hayatın içine yerleştirmektedir.
Bu kitap, yabancı dil olarak Türkçe dersleri için pedagojik gramer teorisinden faydalanarak bir ders modeli ortaya koymaktadır. Bu ders modelinin basamakları kitap boyunca hem teorik olarak tartışılmakta hem de örnek dersler (etkinlikler) sunulmaktadır.
