Dünyada herkes şüpheci ve kusur arayıcı olduğu için biz de iç yüzden değil, dış yüzden bahsedelim.
Sen benlikten kurtulur varlığını kırar iç olursan, iç âleminin destanını duyarsın!
Cevizin kabuğu kırılırken ses çıkarır ama içinde, yağında ses ne gezer? Fakat cevizin içinin de bir sesi vardır; vardır ama o ses kulağın duyacağı ses değildir. O ses aklın kulağında gizlenmiştir. İçinde sevilen, hoş bir ses olmasaydı kabukların çıkardığı sese kim katlanırdı?
Sen, içi elde etmek için susarak kabuğun çıkardığı sese katlanıyorsun. Bir müddet için dilsiz, dudaksız ol! Kulağını da tıka, bir şey duyma! Ondan sonra gönülden gelen tatlı seslere, hoş seslere dost ol, arkadaş ol!
Daha ne kadar zaman nazım, nesir söyleyecek, sırrı açığa vuracaksın?
Hocam; bir gün için olsun şunu dene; dilsiz ol, sus!
Hz. Mevlânâ
