İnsanların kediler hakkındaki en büyük yanılgısı bir kediyi sahiplendiklerini düşünmeleridir oysa tam tersi doğrudur. Hatta evrende mevcut pek çok akıllı yaratık kediler tarafından sahiplenilmiştir de diyebiliriz.
Sekter de tam bunu söylüyor, artık Ahmet Hakan bile kabul etmiş bir kedinin sahibi olamayacağını. Ama dedikodu çok, Sekter onu kadınlarla paylaşmak zorunda kalıyormuş. Kiminle mi?
Sokak kedisi ama “Asaf’ın Yerinde” adı Josephine; suratsız ve yalnızlığı seviyor. Özdemir Asaf da bunu biliyor ve “Yalnızlık paylaşılmaz” diye fısıldıyor kulağına.
Ayasofya’nın kedisi Gli ise neredeyse tüm turistlere ev sahipliği yapıyor, ne de olsa o bir müze bekçisi. Obama ile Erdoğan bile konuğu olmuş, ne macera ama…
Şekip , ah Şekip: Filistinli Mülteci Ahmet’i bağrına basmış ve onunla umuda yolculuğa çıkacak kadar cesaretli.
Pandemi, Kurtuluş’ta bir sokağın kedisi, tüm sokak onun. Ama salgın çıkınca tüm hayat gibi sokak da değişiyor, insanları da. Hüznü bir şekerlemeye dönüştürüyor Pandemi.
Hamlet’in Arap’ı, Bulut’un yıkılan hayalleri, Barış’ın özlemi, Öykü’nün öyküsü, Yumak’ın krem rengi ayakkabıları takibi, Palet’in düş kırıklığı; unutmadan, bir de Figüran Osman ve niceleriyle Ayşen İnci bize kedilerin gözünden hayatımızın çelişkilerini, hüzünlerini, sevinçlerini yuvarlanıp gidişlerimizin öykülerini anlatıyor.
Kedilerin insan sevgisi de bir başka…
