Plotinos, 204/5 – 270 yılları arasında yaşamış, Antikçağın üç büyük düşünür ve düşünce okulunun sonuncusu olarak kabul gören bir filozoftur. Platon ve Aristoteles’ten farklı olarak Plotinos’da, daha geç bir yüzyılda yaşamış olmasından ötürü eklektik bir felsefi sistem hakimdir. Onun felsefesinde, kendisinin de sık sık ithafta bulunduğu Platon ve Aristoteles felsefesi ve görece daha geç bir dönem olan Stoa felsefesinden belirgin izler bulmak mümkündür. Kurmuş olduğu ekol, kendisinden sonra Yeni Platonculuk adıyla sürdürülmüş ve Orta Çağ düşüncesi ile Patristik Felsefeye bir tür giriş sunmuştur.
Bu çalışma, Yeni Platonculuk geleneği içerisinde kabul edilen sonraki belli başlı temsilcilerden Iamblichus ve Proklos’u dâhil etmeksizin geleneğin kurucu düşünürü Plotinos üzerine odaklanacaktır. Bundaki amaç Plotinos düşüncesine dair temel-birincil kaynak eksikliğidir. O nedenle mümkün olduğunca, düşünürün Enneadlar eserine bağlı kalarak kimi yerlerde de uzun çevirilere yer ayırarak Plotinos düşüncesine dair bir giriş metni oluşturulmak istenmiştir.
