Rızabey Aileevi´nde, Kemal´le Hulusi´nin belki de tek bir haftalık ömürlerinin uç noktasında, Tahsin´in, Bahriyeli Cemal Abi´nin , Güzel İbram´ın, Fatma´nın, Recep´in, Bakkal Mustafendi´nin bütün hayat özetleri verilir. Bu bir özümleme ustalığıdır ve hiçbir okuyucuya ağır gelmez. Çünkü ilgi hep o düğümlü bileşimde, gözden uzak tutulmayan o canlı köşebaşındadır; konu dağılıp sürüklenmez, ana kahramanın dışında dallanıp dağılmaz hiç.
Aslında Tarık Dursun, güçlü hikaye anlarını gözetler hep. Onun için başlangıçlar da bitimler de son derece etkilidir eserinde; vurucu, hızlı, sade ve yoğun. Çarpılıp susar ve kalırsınız, bir filmin bitişinde olduğu gibi.
