Metus ya da korkutma (ikrah), bir kimsenin manevi cebirle zihninde yaratılan korku neticesinde özgür iradesi ile yapmayacağı bir hukukî işlemi yapması durumunda dikkate alınan hukuksal bir konudur, lus civile'nin, özellikle de dar hukuk (stricti iuris) sözleşmelerine konu borçlar bağlamında metus'a hukukî sonuç bağlamaması, ancak diğer taraftan sık görülen bu olayların yarattığı hukuksal ihtiyaçların karşılanmasının gerekliliği, beraberinde yargısal alanda faaliyetlerde bulunan praetor'ları bu sorunları giderecek düzenlemeleri yapmaya zorlamıştır.
Roma hukukunda metus (korkutma) adı altında karşımıza çıkan düzenleme ve Roma hukuku uygulamasındaki yeri ile ilgili günümüze kadar ulaşan bilgi kaynaklarının sayısı yetersizdir. Bununla birlikte konu, Roma hukukunun, Türk hukukunun içeriğine etki eden konularından biri olarak incelenebilir. Korkutmanın her iki hukuk düzeni bakımından mümkün olduğu ölçüde benzer konu başlıkları altında ve birbirini takip eden bir sıra halinde incelenmesi ile Roma hukukunda metus'un Türk hukukunda korkutmanın içeriğine nasıl ve ne ölçüde etki ettiği ortaya konulabilir.
