Roman hayali karakter ve durumları betimler. Bir roman gerçek yaşamdaki mekânlardan, insanlardan ve olaylardan bahsedebilir, onlara atıfta bulanabilir; fakat sadece böylesi bahis ve atıfları içeren bir eser olarak kalamaz. Karakterleri ve olayları hayali olsa da, sözlük anlamında da belirtildiği gibi romanlar bir anlamda “gerçek yaşamın temsilcileri” gibidirler; kurgusal olsalar da, sayfaları dışında var olan gerçek yaşamla önemli benzerlikler teşkil ederler. Bu benzerliğin tam olarak ne olduğu konusu, edebiyat eleştirmenleri arasında ciddi bir tartışma ve ihtilaf konusudur ve bunun romandan romana çeşitlilik gösterdiği tartışıla gelen bir durumdur.
Kurgular doğru değillerdir; fakat yalan da değillerdir; gerçek olmayanı, (vuku bulmadığı ve var olmadığı anlamında) bununla beraber tamamen de gerçek dışı olmayanı tanımlarlar ; kurgusal durumlarını tehlikeye sokmadan gerçekte var olan kişi ve olaylara atıfta bulunurlar; okur ya da dinleyicilerin aldatılmışlığın aksine “olmuş gibi” hissetmelerini sağlarlar. Okurlar kurgunun gerçekte var olmayan insanları ve vuku bulmamış olayları tanımladığını bilmelerinde rağmen yine de okurların gerçek duyguları, önemli yansımaları ve gerçek hayatta davranış değişikliği göstermeleri muhtemeldir
