Birbirinden güzeldir rüzgarın anlattığı masallar. Çocukların saçını okşar, topunu alıp uzaklara götürür, gemileri sallar. Kimi kez bir kumsalda uzanıp dinlenir, kimi kez bir dağ başında gök gürültüsüyle satranç oynamaya gider. Giderken de bacalardaki dumanları alır, birbirine karıştırır. Yepyeni masallar çıkarır ortaya. Gökyüzünde toplanır bu masallar. Yeryüzüne yağar sonra. Yeryüzü güzelleşir.
“Rüzgar Masalları eskinin kadim masallarından çok farklı. Ama doğanın, çocukların yaşamından giderek uzaklaştığı bir çağda onlarla evrenin, doğanın dilini konuşmayı öğretmeye çabaladığı için çocukların başuçlarındaki yerini almaya hak kazanıyor.”
