Müslümanlar tarih boyunca Kur’ân’a, Sünnet’e, Ehl-i beyt ailesine ve sahâbe-i kirâma; sevgi, saygı, itibar göstermişler ve onları kendileri için öncü, rehber, lider ve model olarak kabul etmişlerdir. Bununla birlikte İslâm’ın nüzul ve tekemmül devrinde büyük emekleri bulunan sahâbe nesli arasında ilerleyen yıllarda birtakım olumsuz olaylar yaşanmıştır. İslâm tarihinde siyasî tartışmalar sahâbe döneminde başlamış olup bu dönem, Hz. Peygamber’den (s.a.s.) sonra önemli hadiselere sahne olmuştur. Sahâbe devrinde meydana gelen siyasî hadiseler neticesinde ümmet içerisinde siyasî tartışmalar artmış, yeni konular ve yeni tartışma alanları ortaya çıkmıştır. Bunun neticesinde Müslüman âlimler ve halk arasında muhtelif ayrımlar, ihtilaflar ve gruplaşmalar baş göstermiştir. Bu eser, mutedil ve muktesid doktrinin teorisyenlerinin sahâbe konusu üzerinden geliştirdikleri siyasî görüşlerini, onların etkisiyle meydana gelen kelâmî tartışma konularını ele almaktadır. Böylece, günümüzde gittikçe artan sahâbe ve sahâbe dönemi olaylarını, siyasî ve ideolojik eksende okumaya yönelik teşebbüsleri de dikkate alarak konuyu yeniden kelâmî boyuta taşıma gayreti göstermektedir.
