“Sorma sarhoş öldükten sonra o köpek onun mezarının başında ağlaya ağlaya öldü. Ben bir köpeğin böyle ağladığını hayatım boyunca duymadım. Heç bir şey yemedi hayvan su bile içmedi zavallı.” “Desene onların bağı, biz insanlardan çok daha kuvvetli herhalde. Hayvanların vefa duygusu biz insanoğlundan çok öte. Halil emmi bu çaputlar ne? Her yere bağlamışlar.” “Bu olanlar duyulunca, bir de o mezarın mis kokusu eklenince, Sarhoş’un evliya olduğuna inandı millet. Gelip mezarı başında dua etmeye, dilek dilemeye başladılar.” “Bu millet Sarhoş’tan da evliya yaptı ya, pes doğrusu.” “Öyle deme evlat vardır bir hikmeti, baksana bir insanı hayvanlar bile bu kadar sevdiyse...”
