Edward Said’in ufuk açıcı Şarkiyatçılık kitabından bu yana, Şarkiyatçılık kavramı Batılı entelektüellerin baskı ile yaptıkları işbirliğini göstermek için bir emsal olarak kullanılageldi. Yine de Şarkiyatçılığı akademik disiplinlerin karmaşıklığını bir kenara atmak pahasına günah keçisi olarak kabul etmek doğru mu? Wael B. Hallaq, bu kitabında Şarkiyatçılığı modern bilgiyi yeniden düşünürken bir başlangıç noktası olarak ele alıyor. Tohumları yaklaşık olarak on yıl önce atılan bu kitap, Şarkiyatçılığın sözde “Öteki”ye dayandığı kadar modern benliğin inşasında da temel olduğunu öne sürüyor. Pek çok akademik disiplinin temelini sarsmak için kayda değer bir girişim olan Şarkiyatçılığı Yeniden Düşünmek, akademinin modern kapitalizm, sömürgecilik ve hegemonik güç formlarındaki ölümcül suçluluğunun boyutlarını ortaya koymaktadır.
“Sömürge yönetiminin (sömürgeler ve yerleşimciler olsun ya da olmasın) bilgiyi kontrol etme ve yönetme meselesi olduğu ve güç farklılığının failler, kurumlar ve epistemik yönetim dillerinde saklı olduğu, giderek artan bir şekilde sömürgelerden bağımsızlığını kazanan ülkelerin düşünürleri arasında giderek daha belirgin hale gelmektedir. Wael B. Hallaq, bizi Edward Said’in Şarkiyatçılık’ına dair titiz bir okuma yaparak, tahakkümün epistemik egemenliğe dayandığı ve kurtuluşun epistemik özgürlük olmadan düşünülemez olduğu bilincine götürüyor.”
