“Oysa korkmak zorundayız,” dedi. “Bir şey daha kavradım: bizden korkmamız isteniyor. Çünkü burada, bu operada bir üstünlük saplantısı egemenlik kurmuş. Bir şef, bir iki yönetici kendi üstünlüklerini sağlamak için geriye kalan herkesi köleleştirmek zorunda. Özgür doğmuş insanı köle kılmanın tek yolu da onu korkutmak. Korku salmak, dört bir yana.”
Geçen otuz beş yılı tek cümlede özetler anlatıcı: “Hiçbir şey değişmedi.” Darbeler, kırımlar, idamlar, katliamlarla dolu nafile geçirilmiş bir otuz beş yıl…
Ahmet Oktay
Yakın dönem Türkiye siyasetinin tartışıldığı sanat eserleri arasında, en temel metinlerin başında gelen Saz Caz Düğün Varyete, ilk basımının üzerinden geçen otuz yılın ardından, içerdiği tespitlerle ne kadar sağlam temeller üzerine kurulduğunu okuyucularına bir kez daha hatırlatıyor.
