Zihnindeki gürültüye anlam veremiyordu en başında. Ne istediğini kendisi bile düşünmemişti o zamana kadar. Hep zihninde hep bir ağızdan konuşan kalabalığı susturmak olmuştu derdi. Sesleri birbirinden ayırdı önce… En tizini, en kalınını ve arasındakileri… Sonra tekrar bir araya getirdi. İlki gibi duyulmuyordu bu kez sesler… O zaman anladı ki sadece fark edilip seçilmeyi beklemişlerdi ondan… Sırayla duyulmayı…Bu kez hangi sesi, nasıl duymak istiyorsa o karar verecekti. Hepimiz hayatta seçimler yaparız. Zor olan onlarla yaşamaktır.
