“Serçem, sen dalamazsın sulara
Senin kanatların ancak göğü yarabilir;
Mavi suları değil...”
Semra, kayıp giden zamanın izinde çocukluğun masumiyetini ve ilk aşkın heyecanını aramanın hikâyesi…
Şiirlerin gölgesinden, okul bahçesindeki ağaçların arasından “merhaba” diyen rüzgârın ve ışığın şarkısından, Ceyhan’ın
tozlu yollarından, boş duvarlara yazılmış sloganlardan süzülüp gelen bir sevda....
Mazlum Vesek, 1990’ların Adana’sını ve günün kaotik siyasi ortamını arkaplan edinen romanında Semra’nın bıraktığı izlerin peşine düşüyor.
