"Mevsimler bana uğramaz oldu" demiş kadın.
"Bilmiyorum sonbahar neye benziyor, yaz neye...
Tek bir mevsim var, muhabbet!
Susulduğunda ağaçların yaprakları sararan,
konuşulduğunda yaprakları yeşillenip çiçek açan...
Yolum nereye çıkar bilmiyorum."
Sormuşlar kadına: "Yolun diğer ucunda ne var ki böyle amansız, fermansız, hatta
dermansız yürüyebiliyorsun."
"Ay yüzlü Sevgilim var" demiş kadın usulca...
"Peki, senin adın ne?" demişler.
"Bazen Leyla, bazen Aslı, şimdi de Süveyda" demiş kadın ve beni oyalamayın
dercesine tekrar yola koyulmuş, arkasında yalnızca aşıkların görerek
izleyebilecegi ayak izlerini bırakarak....
