“Kendine, sana zarar verenlerden uzaklaşacak kadar saygı duy.”
Ne korkularımızı ne de çözümleyemediklerimizi dile getirebiliriz...
Taklit mi ediyoruz yoksa yaşıyor muyuz onu da bilemeyiz...
Kimdir aynada bize bakan, inancımız nedir, her şey miyiz hiçbir şey mi bir türlü çözemeyiz...
Boşanmak mı, terk etmek mi, ayrılmak mı zor gelir bize cevabını veremeyiz...
Hayat yanılarak, yanlış yaparak öğrendiğin bir yoldu.
Belki tenin teni konuşmadan anlayabileceği ilişkilereydi hasretin. Gittin.
Seksi bulmak kolaylaştıkça, aşkı bulmak zorlaşıyordu. Pes ettin.
Belki saygı ve sevgiyeydi özlemin. Vazgeçtin.
Affedemedin. Hayat işte. Üstesinden gelemedin.
Her ölüm birer ayrılıktı. Sen önce ölümü anlamayı es geçtin.
Halbuki ölmeyi öğrenirsen, yaşamayı öğrenirdin.
Fark edemedin. Fark edemezsen özgür değilsin.
Eğer özgür olmak istiyorsan şimdi yüzleşmelisin.
