Hikâye merhemdir.
Usul usul geçer yaraların üstünden.
Görmediğin her hikâye sana uzak.
Dinlemediğin her söz yarım.
Sen de azalacaksın biraz.
İdrak etmeden yaşadığın zamanlar beklemez seni hiçbir yerde.
Yaşanmıştır yaşanıldığı fark edilmeden.
Oysa sadece yaşadıklarından dolan sandıklardır bütün zenginliğin.
Duymadığın her hikâye sana uzak.
Duyduğun, duyup da gönlünde taşıdığın her hikâye senin bir parçan.
Dünyayı ikiye ayırmalı mıdır yeniden?
Hikâyesi olanlar, hikâyesi olmayanlar.
Gördün ve dokundun.
Eline aldın yavaşça, iz sürdün satırlarda.
Artık hepsi senin hikâyen...
