Yaşadıkça geçmişe duyulan özlemin arttığı bir hayat…
Bazen kendisine bile itiraf edemediği hislerin lezzetini hayal eden insan…
Gözlerin ileriye doğru dalıp gidişleri, hep “keşke” diyen geçmişten de öte değildi aslında…
Bu hikâyede herkesin kendinden bir kesit bulması o kadar kolay ki…
Şiirlerin nakışlarında tane tane eriyen hasretler yeniden canlanıyor…
Tabiatı var eden ilahi sevginin, yaratılmışların sinesinde yaktığı “sevda”nın nezih bir tezahürünü hissetmek isteyenler için güzel bir misal taşıyor.
Bu eseri okumanın en büyük ayrıcalığını, özlem duyduğumuz hislerimizi yeniden canlandırma fırsatı sunması olarak görebiliriz.
Yazar, gözümüzle okuduğumuzu ruhumuzla hissedeceğimiz başarılı bir duygu bütünlüğünü armağan ediyor.
Abdullah Şengönül
