“Bir varmış bir yokmuş, bir zamanlar bir padişah ve bu padişahın altı yedi yaşlarında bir kızı varmış. Bu kızın çok sayıda hizmetçisi ve kölesi varmış. Aynı zamanda bir de Koçali adında, kendisinden yaşça biraz büyük bir uşağı varmış.
Padişahın kızı ne emrederse emretsin, Koçali öyle yürekten itaat eder ve işini öyle iyi yaparmış ki sultan bugüne bugün ona bir kez bile el kaldırmamış. Koçali, padişahın kızına âşıkmış. Ona saf ve temiz bir aşkla bağlıymış.”
Koçali’ye kalırsa bu işte yanlış hiçbir şey yokmuş ve bir gün çıkmış padişahın kızının karşısına, içini dökmüş…
