Ulan, yemin ediyorum, ben okusam bırak şairi, yazar olurdum kızım! Boru değil, yazar! Hem benim şu düşündüklerim var ya, eğer üşenmeyip yazsam şimdi meşhurdum anasını satayım! Vallahi bak, roman olurdu kızım aklımdan geçenler. Ha, millet, “Bu ne be? Böyle roman mı olur?” derdi belki. Ama ben her şeyi düşündüm Nilay. “Ne ulan, hayat sadece sizin aklınızdan geçenler mi?” derdim onlara. “Ne şaştınız o’lum? Bizimki gibi hayatlarda böyle cümleler debeleniyo anasını satayım” derdim. Ha, hatta, “Biz sizin yok saydıklarınızız” derdim abi.
