Sevgililer Günü’nde o çatıda olmamalıydım. Okulun tescilli ucubesi Kellan Marchetti de olmamalıydı.
Onunla hayatlarımıza son vermenin eşiğindeyken tanışmıştık ve her nasılsa trajedilerimizin paramparça ipleri birbirine dolanarak bizi alışılagelmedik bir şekilde bağlamıştı.
O gün kendimizi öldürmemeye ve okul bitene kadar her Sevgililer Günü’nde birbirimizi kontrol etmeye karar verdik.
Aynı saatte.
O çatıda.
İki huzursuz ruh.
Sözümüzü üç yıl boyunca tuttuk. Dördüncü yıl Kellan bir karar aldı ve sonuçlarıyla yüzleşmem için beni arkasında bıraktı. Tam hikâyemizin bittiğini düşünürken bir yenisi başladı.
Her aşk hikâyesinin aynı oldugunu ama farklı bir tat verdigini söylerler. Benimki zehirliydi, zarafetsizdi ve kan kırmızı yara izleriyle tenime kazınmıstı.
Benim adım Charlotte Richards. Ama siz bana Venom diyebilirsiniz.
