Pierre Augustin Caron de Beaumarchais (1732-1799): Bir saatçinin oğlu olarak Paris’te dünyaya geldi. Saatçilik, öğretmenlik gibi işler yaptı, bunlara tüccarlık, diplomatlığı ekledi ve soyluluk unvanını satın aldıktan sonra İspanya’da yaşadı. Pek çok tiyatro eseri yazdı. Eserleri yakıldı, yasaklandı ama halk ve hatta eleştirdiği soylular tarafından bile hep alkışlandı. Tiyatro Yazarları Derneği’ni kurdu. Almanya’da Voltaire’in eserlerini bastı. Amerika’daki bağımsızlık mücadelesine silah, gemi sağladı. Terör döneminde şüpheli addedildiği için Fransa’ya ancak ölmeden üç yıl önce dönebildi. Yazarın ününü borçlu olduğu üç büyük Figaro oyununun ilki olan Sevilla Berberi veya Nafile Tedbir ilk kez 1775 yılında sahnelenmiştir. Eser, diğer iki Figaro oyununun da (Figaro’nun Düğünü, Suçlu Ana veya Diğer Tartuffe) temel taşları olan canlılığı ve ritm öğeleriyle öne çıkar. Paisiello (1782) ve Rossini (1816) tarafından operaya da uyarlanan bu komedi Kont Almivava’nın âşık olduğu Rosine’e, Figaro yardımıyla ulaşma çabasını konu alır.
