İsmet Zeki Eyuboğlu (1925-2003); Trabzon (Maçka)da doğdu. Vefa Erkek Lisesi'ni, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe-Klasik Filoloji bölümünü bitirdi. Yazın alanına şiirle atıldı. Sonra bütün çalışmalarını Anadolu uygarlık ürünleri üzerinde yoğunlaştırdı. Anadolu'nun eski geçmişiyle bugünü arasında, uygarlık bakımından, kopmayan bir bağın bulunduğunu, Anadolu insanının çağların akışı içinde değişik göçler nedeniyle karışıp kaynaşan bir birikim olduğunu, Türk insanın bu ürünlerle kimlik-kişilik kazandığını, bu toprakların gerçek yerlisi olduğnu somut kanıtlara dayanarak dil, felsefe, tarih, halkbilgisi, yazın, yontu, mimarlık, tiyatro dallarından örnekler getirerek gösterdi. Ovidius, Vergillius, Lucretius gibi Lain ozanlarından, İslam öncesi Arap şiirinden, Nietzsche'den, Pascal'dan çevirileri dışında: Destanlar İçinde Fatih (1953), Divan Şiir'inden Sapık Sevgi (1968), Baki (1973), Adanolu İnançları (1974), Anadolu Büyüleri 1 (Cinsel Büyüler, Macunlar, Yıldızname- 1975/76) Karadeniz Aşk Türküleri (1976), Anadolu Halk İlaçları (1977), Alevilik-Sünnilik (1979), insanın Boyutları (1979), Anadolu Büyüleri 2 (1979), Şeyh Bedreddin ve varidat (1980) gibi kitapları, "Anadolu Türkçesi" adı altında Türk Dili'nin kökeni (etimolojisi) konusunda uzun bir çalışması vardır.
