Kendini tüm şairlerle "akraba" sayan yücegönüllü bir şairin, kendini, hayatın görünen-görünmeyen tüm nesneleriyle eşitleyen kardeşçe yücegönüllülüğünün sessiz şarkısı: Düşündün konumunu ölümün. Küpün, piramidin, silindirin. Yanlış olan nesne yok. Şeylerin en iyisi sudur. Bir akşam gördüğü yerleri anlattı bana. Gölgesiyle bıraktım suyu. Sonluyu, kurcalamalı. Ağaçlar koysun adımı.
Basım Yılı | 2022 |
Baskı Sayısı | 4 |
Cilt Tipi | Ciltsiz |
Kağıt Tipi | 1. Hamur |
Sayfa Sayısı | 440 |
Yazar | İlhan Berk |