İnsanlar önce hayvanları gereksiz yere katletmekte sonra da uyguladıkları şiddet yüzünden birbirlerine saldırmakta ve insan insanı öldürmektedir. Şiddet orman yangını gibidir bir kere uygulanmaya başlandı mı, insanın bütün bünyesini yakıp yıkar….
Şiddet uygulayan insana, şiddet dolu geçmiş düşman olur ve onun şiddet dışı bir gelecek gibi dostu olamaz. Şiddet her zaman bir düşmandır ve şiddet uygulayan insanın en büyük düşmanı uyguladığı şiddettir….
Şiddete güvenen insan şiddet tarafından ihanete uğrar çünkü şiddet onu yüzüstü bırakır. Esasında şiddet uygulayarak öldüren insanı, uyguladığı şiddet öldürür. Çünkü şiddet, şiddet uygulayanı sevmez.
Gerçek şu ki, sevgi olmayan her şey şiddettir. Nitekim soyutlanma sevgisizlik demektir. Kişi kendi ego kabuğuna çekilince ve sadece kendi kişisel istekleriyle ilgilenince sevgi azalır, bencillik artar ve şiddet patlar…
Bütün filmlerde şiddet sahneleri var çünkü şiddet hayatın bir parçasıdır. Şiddet sahnesi insanı hayvani düzeye indirir ve şimdi ile geleceği unutturur. Eğer her bir insan içindeki şiddetin bilincinde ve farkında olursa, bu şiddet denilen illeti merhamet denilen nimete dönüştürebilir.
