47 baharında merhaba dedim dünyaya. Çocukluk ve ilköğretim yıllarım Varto'da geçti.
Erzurum Lisesi birinci sınıfında iken, o yaz 1966 Varto depremi oldu. Bu deprem benim de yaşam çizgimi değiştirdi. Deprem nedeniyle ikmal sınavlarına giremediğim için sınıfta kaldım. Liseden ayrılarak, parasız yatılı Van Sağlık Kolejine gittim. Oysa ben, o yaz sahra tipi çadırımızda on gün kadar konuğumuz olan gazeteci yazar Mete Akyol gibi gazeteci olmak istiyordum.
Okul bittikten sonra, sağlık memuru olarak Samsun'dan başladım yola. Sonra yaşam rüzgarı İstanbul, oradan Yalova'ya sürükledi beni. Evlilik ve de iki kız babası derken, sevdiğim Yalova'da yaşamımı sürdürdüm. Çalışırken yüksek öğrenimimi kırkımdan sonra kızlarımla beraber tamamladım.
Şiir benim için duygularımı kestirmeden dile getiren bir yol oldu. Şiir yazdıktan sonra, fırtına ve yağmur sonrası açan güneş gibi içimde huzur ve rahatlık hissediyorum. Şiir yazanların en büyük hazzı bu olmalı.
Ortaokul yıllarımda şiir ve makale yazmaya başladım. Bugüne kadar da yazmaya devam ediyorum. Şair olmak için şiir yazmadım. Duygularımı dizeleyip, rahatlamak için yazdım.
Varto, Van ve Yalova yerel gazetelerinde öykü, makale ve şiirlerim yayımlandı. Ayrıca bazı dergi ve antolojilerde de yayımlanan şiirlerim var.
Sevgili dostum yazar Mehmet Güler beni cesaretlendirip, bu şiir kitabımı bastırmama neden oldu. Kendisine teşekkür borçluyum.
