De haydin gidelim
yüce Torosların hayaline
Seyhan ırmağının aktığı
doğurgan toprakların dinginliğine
varalım dönüştürülebilir yalnızlıklarımı
sevgi pınarına direnen çınarına
zor mu bu denli Zorkum’un çamlarını
tarihçesini aramak ve anlamak
rüzgârın dinmesini beklerken
saygın ölümü külfetsiz
başak başak başkalarına, Amanoslarda
(Neden) nefret edersin benden sessiz
Ey Afrikalı hemşiranım
Vinolia Nyaho? Senden de
Korktum buyurgan sevgisizliklerden
yirmi birinci yüzyılın mum ışığında
şarap su ve sigara içerek bekliyorum
şükrederek Robert’e
mert cömert mimar özerk…
