İçinize sinse de sinmese de toplumun kuralları, sorumluluklar, sosyal statü, töreler, gelenekler, çevre baskısı… sonucunda, siz artık siz olmuyorsunuz ama sizden başka bir “siz” çıkıyor ortaya.
“Giydirilmiş kişilik” gibi. Giydirilmiş bir maske gibi. Ve siz artık giydirilmiş bir kimlik taşıyorsunuz. Ben de bu metamorfozun dışında kalamadım.
Ne var ki o yaramaz velet hiç peşimi bırakmadı. Kah yıkık bir duvarın gerisinden, kah bir kapı aralığından başını uzatıp, bana hep nanik yaptı.
Hikayelerimde hep bir yerlerde gizlenen o yaramaz çocuğu bilmem siz de görebilecek misiniz?
