Bu kitap, kökenleri sinemanın ilk dönemlerine kadar uzanan fakat zaman içerisinde dönüşüm ve değişim geçirerek 1990’lı yılların ortalarından itibaren sinemasal anlatı ve düşünme biçimi olarak popülerleşen karmaşık öykü anlatıcılığının genel özelliklerini, ortaya çıkardığı etkileri, sinematik düşünce biçimine olan katkısını, felsefi alt yapısını ve anlatı bilimsel kökenlerini Cristopher Nolan sineması özelinde ortaya koymayı amaçlamaktadır. Kitabın çıkış noktasını oluşturan temel tartışma ise 2000’li yıllara yaklaştıkça sinema anlatısında popüler bir hikâye anlatma yöntemi olmaya başlayan karmaşık anlatıların estetik ve felsefi açıdan yeni bir anlatı yapısı mı, yoksa sinemadaki temel anlatı modelleri olan Klasik, Çağdaş ve Postmodern anlatıların yeni bir yorumu mu olduğuna dair geliştirilen şüphedir. Bu çerçevede kitapta anlatı kuramı, dramatik yapılar ve tragedya, sinemada anlatı yapıları, karmaşık öykü anlatıcılığının biçimsel, bilimsel ve teorik altyapısı ele alınmış, karmaşık öykü anlatısı Memento ve Inception filmleri üzerinden tartışılmıştır.
