İlk önce 1901’de İkdam gazetesinde “Alafranga” adıyla tefrika edilmeye başlanan fakat sansür heyeti tarafından neşri durdurulan ve ilerleyen yıllarda Sabah gazetesinde tefrika edildikten sonra 1911’de kitaplaşan Şıpsevdi, Hüseyin Rahmi’nin en önemli romanlarındandır. Meftun Bey adlı baş karakterinin kişiliğinde yanlış Batılılaşma temasına yoğunlaşan ancak bunu alışılmışın dışında olaylarla zenginleştiren bir eserdir. Romanda, Meftun Bey ve ailesi etrafında yaşanan hadiseler akıcı bir dil ve mizahi bir üslupla anlatılırken, dönemin İstanbul’undan sunduğu kesitler Hüseyin Rahmi’nin ustalığını bir kere daha gözler önüne serer. Bütün bu özellikleriyle edebiyat tarihimizde “klasik” vasfını taşıyan romanların başında gelir Şıpsevdi.
“Meftun Beyefendi, Paris’ten geldi geleli bir buçuk seneden beri İstanbul’daki tarz-ı maişetini külliyen alafrangalığa dökmek istiyor. Bu arzusu yoluna maddi manevi olanca kudretiyle sarf-ı ma-hasaldan geri durmuyor fakat husul-i emeline tamamıyla muvaffak olamıyor, meyus kalıyordu.”
