Gecenin ilerleyen saatlerinde koridorda bir ayak sesi duyan Cornelius, merakla kapıya yöneldi. Gelen, Rosa’ydı.
“Bay Cornelius, bakın!” dedi genç kız neşeyle.
Cornelius, Rosa’nın kucağında bir saksı olduğunu fark etti. Genç kız, elindeki fenerle saksıyı aydınlatınca, siyah lale tüm güzelliğiyle ortaya çıktı.
“Aman tanrım!” dedi Cornelius.
“Sessiz olun lütfen!” dedi Rosa. “Lalenizden ayrı kalmanıza yüreğim el vermedi. Düşündüm, taşındım ve riskli de olsa onu buraya getirmeye karar verdim.”
Cornelius büyük bir hayranlıkla laleyi izliyordu.
