Önce İpekkuyruk ortadan kayboldu. Ardından Arap. Sonra sırayla Mırnav, Ziynet, Ramses, Kömür, Hamurabi ve Katran. Bütün bu kedilerin tek bir özellikleri dışında hiçbir ortak noktaları yoktu. Bir tek renkleri aynıydı. Kara, kömür karası renkleri!
Uzak bir adada, batıl inançlı gizli bir örgütün üyeleri, uğursuzluk getirdikleri bahanesiyle en acımasız yöntemleri kullanarak bütün kara kedileri yok etmeye karar verirler. Tam da amaçlarına ulaşacakken bu anlamsız nefretten sadece tek bir kara kedi kurtulmayı başarır. Bunun üzerine batıl inançlı zalimler bu kara kediyi bulup öldürmeye ant içerler.
Bu öykü; acımasız bir kovalamaca, umutsuz bir aşk ve haince bir ihanetin öyküsüdür. Bu öykü; batıl inançlara, önyargılara, ayrımcılığa direnmenin, yani son kara kedinin öyküsüdür!
