Gökyüzünün besteleri yine çalmaya başladı kulaklarımda. Zaten her karanlık çöktüğünde şehre çalar bestekâr kulağımın dibine dibine tüm yalnızlık şarkılarını. Her çektiğinde dumanını sigaranın dert ortağı bulmuş gibi olurum yalnızlığıma. En güzel parçalar eşliğinde dumanına tutunurum hayatın ne kadar anlama güçlüğü çeksem de. Anlasam ne olur ki zaten? Belki de anlamamak güzel olan, gizemini keşfetmek, meraklı bakmak anlamadan geçen muhabbetlere…
Gökyüzüne serzeniş havasında tüm şarkılar. Küfür misali çarpar kulağıma sözleri şarkının. Nesli tükenmiş hayvanlar gibi hissediyorum kendimi. Sadece yaşamımın sona ereceğit zamanı bekler gibiyim. Amacımı kaybetmiş, hilekâr kumarbazlara yandaşlık yapıyorum. Metinlere sıkışmış, ama özenle seçilmiş kelimeleri arıyorum kulağa güzel gelen ve anlamı derinden etkileyen...
