“Sonun fenomenolojisi. İyi de neyin sonu? Bu bize bağlı, bu sana bağlı.
…
Hiçbir politikanın gerçekleştiremediği ve bir virüsün paradoksal biçimde uçurumun kıyısında, aynı zamanda da kurtuluşun eşiğindeki insanlığın elini uzatınca tutacağı kadar yakınına getirdiği, iki yüzyıldır beklenen ve vaat edilen bir son: Paraya ve ücretli emeğe dayalı önyargıdan kurtuluş.
Bu koşulları sağlamayı beceremezsek, o zaman sözünü etmek durumunda kalacağımız son, insanlığın sonu olacak. Paylaşılan değer olarak, duyarlılık, zekâ ve anlayış olarak insanlığın, ama aynı zamanda tür olarak da insanlığın: İnsan denen hayvanın yeryüzündeki sonu.
Bu kez işin şakası yok: Dünyanın yarısındaki orman yangınları, buzulların erimesi, Afrika Boynuzu’nda görülen çekirge istilası, silahlanma yarışı, dünyanın birçok bölgesine geri gelen açlık ve bir sağlık terörü dönemini haber veren viral pandemi.
Bütün bunlar tek bir anlama geliyor: Yokoluş gündemde ve radikal ekonomik eşitliğin, kültürel özgürlüğün, hareketlerin yavaşlığı ile düşüncelerin hızı dışında bu gelecek perspektifinden çıkışın bir yolu yok.” -Franco “Bifo” Berardi
BIFO’nun bu kitabı ikili bir kurguda ama yazarın bildiğimiz üslubunda yazıldı. Bir yandan “altı eşik”te kuramsal temeller ve düşünsel arka plan akılda kalıcı başlıklar ve uzun olmayan paragraflarla geliştirilirken, öte yandan Kovid-19 pandemisinin gezegeni ve üzerinde yaşayan hepimizi cevapsız sorularla baş başa bırakan belirsizlik sürecinde olup bitenler “psikoçöküntü günlükleri”nde, gündelik olaylarla da örneklenerek kuramsal kurgunun sınanması ve pekiştirilmesi işlevini görüyor. -Serhan Ada
