Ceren bir gece, henüz hava aydınlanmamışken uyandı. Evde tek başına olduğu düşüncesiyle yorganın altına girdi. O anda odada bir ses duyuldu. “Kırt, kırt, kırt, kırt!” Okula geç kalacağından endişelendiğinde, servisinde yerine oturan iri yarı çocuğu gördüğünde ve babasını özlediğinde eli hep ağzındaydı. Akşam olduğunda tırnak dibi vanilyalı dondurma topu gibi şişmişti. Ceren doymak bilmeyen tırnak kurduyla baş edebilecek miydi acaba? Doymayan Tırnak Kurdu stresle baş etmenin yöntemlerini çocuğa özgü hatalar ve doğrularla anlatan sevgi dolu bir öykü.
